ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

  ΡΕΘΥΜΝΟ 7-5-2012

  Σε όλη την Ελλάδα και στο Ρέθυμνο η ψήφος των πολιτών ήταν καταδικαστική για τη πολιτική του μνημονίου και τα κόμματα που την υποστήριξαν.Ταυτόχρονα και με αντιφατικό τρόπο οι πολίτες εξέφρασαν την αποδοκιμασία τους για το τρόπο λειτουργίας του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων εξουσίας που το οικοδόμησαν.Η ψήφος στο κόμμα της ΧΡΥΣΉΣ ΑΥΓΗΣ είναι μια αντιδραστική αντισυστημική διαμαρτυρία που στηρίχτηκε στο αίσθημα αβεβαιότητας  , ανασφάλειας και διάθεσης τιμωρίας πολλών ανθρώπων.Είναι ανάγκη ΟΛΑ τα κόμματα να σεβαστούν και να συνυπολογίσουν τη θέληση των πολιτών για αλλαγή πολιτικής και σεβασμού της κατάστασης των ανέργων, των χαμηλοσυνταξιούχων ,των χαμηλόμισθων ,των μικρών επιχιρηματιών και των μικροαστών.

  Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ αν και πήραμε περισσότερους δύναμη από το 2009 για λιγότερες από 5000 ψήφους μένουμε εκτός βουλής .Το πολιτικοιδεολογικό ρεύμα της ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ  όμως δεν είναι ευκαιριακό και δημιουργήθηκε από πραγματική κοινωνική ανάγκη .Υπάρχει και θα μείνει .Αν η κακή οικονομική κατάσταση δημιουργεί συνθήκες υποβάθμισης της φύσης και του περιβάλλοντος, η υπερεκμεταλευμένη και κατεστραμμένη φύση γεννάει φτώχεια.Με αυτή τη βασική διαπίστωση θέλουμε να συναντηθούμε με πολλούς που είναι στρατευμένοι στη πολιτική οικολογία αλλά όχι στο κόμμα των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ .

  Η γενικότερη τάση  αλλαγής και ανάτασης, που εκφράστηκε με τη ψήφο προς τα αριστερά, δημιουργεί καλύτερες προυποθέσεις για να υλοποιηθούν οι προτάσεις που θέσαμε προ των εκλογών .

 Επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και παύση των πληρωμών των δανειστών για ένα χρονικό διάστημα ΄μεχρι να πάρει τα πάνω της η οικονομία .

 Δημιουργία τράπεζας ΕΙΔΙΚΟΎ ΣΚΟΠΟΎ για να δανείζεται με το επιτόκιο των εμπορικών τραπεζών .Σήμερα 1%  

 Στροφή στη πραγματική οικονομία και παραγωγική ανασυγκρότηση 

 Επενδύσεις στις ΑΠΕ χωρίς αυθαιρεσίες, στα ΔΊΚΤΥΑ ΜΕΤΑΦΟΡΏΝ ,στο ΤΟΥΡΙΣΜΟ(εναλλακτικό,υποανάπτυκτες περιοχές,αγροτουρισμό) και στην ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 

  Φορολόγηση του πλούτου και διεύρυνση της φορολογικής βάσης Λιγότερους φόρους και καλύτερη είσπραξή τους.

 Κοινό αγώνα στα πλαίσια της Ευρώπης και απαίτηση η Ευρωπαϊκή Ενωση να εγγυηθεί τα σύνορά μας ώστε να μειώσουμε τα χρήματα που δίνουμε για στρατιωτικούς εξοπλισμούς.

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Οι εκλογές να γίνουν βήμα διεξόδου Ισχυρή πράσινη παρουσία στη νέα Βουλή: για τα συλλογικά αγαθά, για τη ζωή μας Η ελληνική κοινωνία βιώνει σήμερα την ολοκληρωτική χρεοκοπία των μέχρι τώρα πολιτικών. Το δίλημμα «Μνημόνιο ή Χρεοκοπία», ελάχιστα συγκαλύπτει ότι ουσιαστικά έχουμε πια ΚΑΙ Μνημόνιο ΚΑΙ χρεοκοπία. Για το οικολογικό και πράσινο κίνημα, η οικονομική κρίση είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς συνδέεται άρρηκτα με την κρίση στην κοινωνία αλλά και στο περιβάλλον. Οι ίδιοι παράγοντες που επί δεκαετίες καταστρέφουν το περιβάλλον – κοντόφθαλμη οπτική, αδιαφορία για τις επόμενες γενεές, υποθήκευση του συλλογικού στο ατομικό, αδιαφορία για ό,τι δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται, πολιτική ανευθυνότητα, εκτεταμένη ανομία και διαφθορά, προτεραιότητα και ανοχή στα κάθε είδους οικονομικά συμφέροντα – είχαν καταλυτικό ρόλο και στην οικονομική κρίση. Σε αυτούς στηρίχθηκε η οικοδόμηση μιας οικονομίας που είχε εξαρχής ημερομηνία λήξης και που τώρα καταρρέει με πάταγο. Ως κοινωνία χρωστάμε στον εαυτό μας ριζικές αλλαγές σε όλα όσα μας έκαναν τον αδύναμο κρίκο της ευρωζώνης. Η αντίθεση μας στο Μνημόνιο και τις πολιτικές της Τρόικας δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση νοσταλγία για τα προηγούμενα αδιέξοδα. Απέναντι λοιπόν στις αδιέξοδες συνταγές του Μνημονίου, οι Οικολόγοι Πράσινοι τονίζουμε ότι το κύριο είναι να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση με ταυτόχρονες απαντήσεις για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση. Στην εποχή του Μνημονίου οι επιθέσεις στο περιβάλλον κλιμακώνονται: Ακρωτηριασμός του σιδηροδρόμου, αποδιάρθρωση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, fast track, καθολική νομιμοποίηση των αυθαιρέτων με διαγραφή προστίμων πολλών δις ευρώ, εκτροπή των πόρων του Πράσινου Ταμείου υπέρ των δανειστών, βίαιη αλλαγή χρήσεων στη δημόσια γη, επικίνδυνοι θεσμοί όπως η πλήρως αδιαφανής «επιφάνεια» που εκχωρεί δημόσια γη για μέχρι 100 χρόνια, εκποίηση φυσικών πόρων όπως το νερό, είναι μερικές μόνο από τις πιο επικίνδυνες όψεις. Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι όμως το νέο μοντέλο ανάπτυξης που αρχίζει να προβάλλεται ως «διέξοδος». • ανεξέλεγκτες καταστροφικές εξορύξεις πρώτων υλών, • φαραωνικά “all inclusive” τουριστικά συγκροτήματα, αποκομμένα από την τοπική οικονομία • νέο κύμα τσιμέντου με 700.000 τουριστικές κατοικίες, και ασφυκτική οικοδόμηση ελεύθερων χώρων όπως το Ελληνικό. Αν τα σχέδια αυτά προχωρήσουν, η Ελλάδα του 2020 και του 2030 θα είναι μια αδιέξοδη, αποικιακή σχεδόν οικονομία ληστρικής εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, χωρίς προοπτικές βιωσιμότητας. Θα μοιάζει έτσι πολύ περισσότερο με τη Λατινική Αμερική της δεκαετίας του 1970, όταν επιβάλλονταν εκεί οι πολιτικές του Δ.Ν.Τ., παρά με την Ευρώπη του 21ου αιώνα. Απέναντι σε όλα αυτά οι Οικολόγοι Πράσινοι προωθούμε προτεραιότητες συνολικού αναπροσανατολισμού της οικονομίας με: • βιώσιμη αναζωογόνηση της υπαίθρου • απεξάρτηση από το πετρέλαιο και το λιγνίτη στα πλαίσια και της μάχης κατά της κλιματικής αλλαγής • αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών • ανάπτυξη και διάχυση της πράσινης καινοτομίας σε όλους τους τομείς. Επιμένουμε ότι άλλοδημοσιονομική εξυγίανση, άλλο< επίθεση στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Αναδεικνύουμε τη δική μας αντιπρόταση για τα δημόσια οικονομικά, για τη διαφάνεια και τις «γκρίζες περιουσίες» από διαφθορά και φοροδιαφυγή, αλλά και για μια ριζική φορολογική μεταρρύθμιση με στόχο να γίνει η φορολογία εργαλείο δικαιοσύνης, διεξόδου από την κρίση, στήριξης των θέσεων εργασίας και της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. Αρνιόμαστε το λαϊκισμό του «μικρού» ή «μεγάλου» κράτους. Τις δημόσιες δαπάνες τις θέλουμε ορθολογικές και επαρκείς, με ύψος κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, με πλήρη αξιοποίηση και του τελευταίου ευρώ και με ουσιαστικό αντίκρισμα για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον. Αποδοτική δημόσια διοίκηση και ολοκληρωμένο κοινωνικό κράτος, έχουν κεντρική θέση στις προτεραιότητές μας. Επιμένουμε ότι η καταπολέμηση των διακρίσεων καθώς και η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών στην απασχόληση, τις υπηρεσίες και τα αγαθά δεν αποτελούν δευτερεύοντα ζητήματα ή πολυτέλεια. Οι περικοπές που προωθούνται σημαίνουν αποδυνάμωση και συρρίκνωση των λίγων και ανεπαρκών προνοιακών και κοινωνικών προγραμμάτων και οδηγούν μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στον κοινωνικό αποκλεισμό και στην εξαθλίωση. Όμως η πρόληψη, η αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων σε αρχικό στάδιο αλλά και η υποστήριξη και ενδυνάμωση των ευπαθών ομάδων κοστίζει πολύ λιγότερο από τις εκ των υστέρων προσπάθειες αντιμετώπισης και θεραπείας προβλημάτων που έχουν ήδη διογκωθεί. Η βίαιη υποτίμηση της εργασίας, δεν αποτελεί διέξοδο για μας, Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε με τον κόσμο της εργασίας και προωθούμε μείωση της φορολογίας της εργασίας, σταδιακή αύξηση της συμμετοχής της μισθωτής εργασίας στο ΑΕΠ της χώρας με αντίστοιχη μείωση του μεριδίου των κερδών, εναλλακτικές λύσεις για να καλυφθεί η υστέρηση αποδοτικότητας μεγάλου μέρους των ελληνικών επιχειρήσεων. Απέναντι στις νεοφιλελεύθερες συνταγές, στηρίζουμε μια βιώσιμη πράσινη επιχειρηματικότητα, υπεύθυνη κοινωνικά και περιβαλλοντικά, με επίκεντρο μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και τον κοινωνικό τομέα της οικονομίας. Έχουμε στο κέντρο των προτάσεων μας τη δημιουργία μιας ισχυρής Οικονομίας των Πολιτών, της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας. Οι πρωτοβουλίες της συμβάλλουν στη δημιουργία πλούτου διαφορετικού από το χρηματικό, είναι παραγωγοί κοινωνικών δεσμών, αλληλεγγύης, εγγυητές για την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών, την ίδια στιγμή που δημιουργούν συλλογικά αγαθά και υπηρεσίες. Το ζήτημα της δημοκρατίας έχει κεντρική θέση στην οπτική μας. Η ελλειμματική δημοκρατία της μεταπολίτευσης, όπου το πελατειακό κράτος αντάλλασσε ρουσφέτια με «λευκή επιταγή» στη χάραξη των υπολοίπων πολιτικών, είχε καταλυτικό ρόλο στην πορεία προς την κρίση. Οι πελατειακές λογικές επιβιώνουν και σήμερα χωρίς αντιρρήσεις από την τρόικα, είτε με χαριστικές νομοθετικές ρυθμίσεις, είτε με πρακτικές όπως η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων. Η δημοκρατία όμως αντιμετωπίζει και νέες πολλαπλές απειλές. Καθώς το πελατειακό κομματικό σύστημα αδυνατεί πλέον να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του, σημαντικό μέρος της κοινωνίας εμφανίζει σημάδια εκφασισμού υποκύπτοντας στο λαϊκισμό και στρεφόμενο σε ακραίες επιλογές. Απέναντι στην, απαξίωση της ανοικτής κοινωνίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι επείγουσα ανάγκη να υπερασπίσουμε τις αξίες της δημοκρατίας και να αποκαταστήσουμε τη σχέση πολίτη κράτους με βάση την δικαιοσύνη, την ισονομία και την ανταποδοτικότητα. Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταθέτουμε συγκεκριμένες προτάσεις για θεσμικές τομές που θα ενισχύουν τη διαφάνεια, τον κοινωνικό έλεγχο και τη συμμετοχή των πολιτών. Στην περίπτωση συνταγματικής αναθεώρησης, θα υπερασπιστούμε με τον πιο έντονο τρόπο τα πολιτικά δικαιώματα, τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και το κοινωνικό κράτος, την πλήρη ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και το σαφή διαχωρισμό των εξουσιών. Θα αγωνιστούμε για την διεύρυνση των δικαιωμάτων παραδοσιακών αλλά και νέων, όπως ψηφιακών και προσωπικής επιλογής αλλά και για την εξάλειψη προνομίων, όπως των βουλευτικών και την ατιμωρησία των υπουργών. Όμως η κρίση είναι και ευρωπαϊκή και η λύση θα είναι κι αυτή ευρωπαϊκή – ή δε θα υπάρξει καθόλου. Η Ευρώπη έχει να διαλέξει είτε την ενίσχυση της συνοχής της σε κατεύθυνση πραγματικής ομοσπονδίας με κοινή οικονομικής πολιτικής, αλλά και δημοκρατική νομιμοποίηση και κοινωνική συνοχή είτε την οπισθοχώρηση ή/και τη διάλυση. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα δείχνουν να έχουν παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια να συνδιαμορφώσουν τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν είμαστε ευρωπαϊστές ή «αντιευρωπαίοι», αλλά Πολίτες της Ευρώπης., και συμμετέχουμε στο πανευρωπαϊκό πράσινο κίνημα που παρεμβαίνει ενεργά στις εξελίξεις, τόσο με προτάσεις όπως το «Σύμφωνο Βιώσιμης Ευημερίας» και η ενιαία φορολόγηση του πλούτου με κατάργηση των φορολογικών παραδείσων και της φοροδιαφυγής όσο και με τη σταθερή και έμπρακτη αλληλεγγύη προς τις πιο αδύναμες χώρες όπως η Ελλάδα. Επιδιώκουμε την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Ενδεχόμενη έξοδος από το ευρώ σήμερα, πέρα από τη συμβολική της σημασία, θα συμπίεζε ακόμη περισσότερο ό,τι απομένει από την αγοραστική δύναμη της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών και θα έδινε τεράστια οικονομική δύναμη στα γκρίζα συμφέροντα που έχουν βγάλει κεφάλαια και καταθέσεις στο εξωτερικό. Αυτό είναι και επιπλέον λόγος που τοποθετηθήκαμε κατά της Δανειακής Σύμβασης, καθώς η τελευταία επιβάλλει στη χώρα μας ανέφικτους δημοσιονομικούς στόχους, που απειλούν να αποτελέσουν Οδικό Χάρτη για την έξοδό της από την ευρωζώνη. Ως πρώτο βήμα οι Οικολόγοι Πράσινοι εστιάζουμε ενδεικτικά σε δύο ιδιαίτερα αρνητικά σημείων της Δανειακής Σύμβασης που αντιβαίνουν σε ευρωπαϊκές πολιτικές και παραβιάζουν τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες και το ελληνικό Σύνταγμα: • Την προτεραιότητα των δανειστών στα εθνικά δημόσια έσοδα, απέναντι στις βασικές υποχρεώσεις του κράτους προς τους πολίτες • Τη βίαιη παρέμβαση στον κατώτατο μισθό και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις που τον διαμορφώνουν. Είναι βέβαιο ότι η διάχυτη αποδοκιμασία προς το πολιτικό σύστημα θα καταγραφεί καταλυτικά στις ερχόμενες εκλογές. Παράλληλα όμως με την τιμωρία των υπευθύνων, κύριο πολιτικό ζητούμενο είναι μια νέα θετική πρόταση για να τερματίσουμε την ομηρία της χώρας στους δανειστές. Να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και τα προβλήματα με την αυτοπεποίθηση που δίνει η αλληλεγγύη, με την αξιοπρέπεια και την αισιοδοξία της κοινής προσπάθειας Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε την ψήφο των πολιτών για ισχυρή πράσινη παρουσία στη νέα Βουλή με στόχο να είμαστε μέρος μιας εναλλακτικής λύσης με: • Με Πράσινη Στροφή στην πραγματική και βιώσιμη οικονομία • Με πολιτικές μεταρρυθμίσεις για κοινωνική και διαγενεακή δικαιοσύνη και διεύρυνσης της δημοκρατίας και της άμεσης συμμετοχής των πολιτών. • Με μάχη για Ευρώπη της αλληλεγγύης στην κατεύθυνση της ομοσπονδιοποίησής της • Με ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο, που θα βασίζει την ευημερία κυρίως στα συλλογικά αγαθά και όχι στην ατομική αγοραστική δύναμη.

Μια Πράσινη οπτική για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα

Μια Πράσινη οπτική για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ
________________________________________
Για το πράσινο κίνημα ο στόχος για βιώσιμα δημόσια οικονομικά έχει ιδιαίτερη σημασία. Συνεχή μεγάλα ελλείμματα και υπερδανεισμός σημαίνουν ότι οι νεότερες γενιές πληρώνουν για την ευημερία των μεγαλύτερων.
Βιώσιμα όμως οικονομικά σημαίνει κυρίως δημόσια έσοδα επαρκή για τις αναγκαίες δαπάνες, όχι τυφλές περικοπές δαπανών. Από την άποψη αυτή το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί εργαλείο βιώσιμης δημοσιονομικής εξυγίανσης, καθώς θυσιάζει πλήρως την κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση.
Πυρήνα του αποτελούν κατά τα 2/3 περικοπές δαπανών με δραστική περαιτέρω συρρίκνωση δημοσίων αγαθών και μόνο κατά 1/3 αύξηση των δημόσιων εσόδων, κυρίως νέες αυξήσεις έμμεσων φόρων. Η κυβέρνηση παραιτείται ουσιαστικά από τη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, υπολογίζοντας λιγότερα από 1 δισ. κάθε χρόνο ως έσοδα από την αντιμετώπισή της. Με αντίστοιχους όμως φορολογικούς συντελεστές, οι περισσότερες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αναλογικά πολύ περισσότερα έσοδα.
Βιώσιμη εναλλακτική λύση…
…θα ήταν λοιπόν η στήριξη της δημοσιονομικής προσπάθειας κατά 2/3 στην αποτελεσματική είσπραξη των φορολογικών εσόδων που ήδη προβλέπονται, και μόλις κατά 1/3 σε περικοπές δαπανών προσεκτικά στοχευμένες, με:
• Μεγαλύτερα χρονικά περιθώρια για τον μηδενισμό του πρωτογενούς ελλείμματος, με δεδομένη και τη σοβαρή ύφεση που αντιμετωπίζει ήδη η ελληνική οικονομία.
• Δικαιότερη ανακατανομή φορολογικών βαρών αλλά και αξιοποίηση της φορολογίας ως εργαλείου για να ενθαρρύνονται ή να αποθαρρύνονται επιλογές ανάλογα με τον κοινωνικό και περιβαλλοντικό τους αντίκτυπο, ιδιαίτερα στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
• Απλές διασταυρώσεις με τα «πόθεν έσχες», τις κινήσεις κεφαλαίων προς το εξωτερικό ή τα στοιχεία για τους ημιυπαίθριους, προκειμένου να αποκαλυφθούν γκρίζες περιουσίες που σχηματίστηκαν με διαφθορά και φοροδιαφυγή, και να σπάσει η ασυλία τους.
• Περικοπές δαπανών, στοχευμένες και μικρότερες. Ίση τουλάχιστον προτεραιότητα οφείλει να έχει ο στόχος για παροχή πληρέστερων και καλύτερων υπηρεσιών στους πολίτες, ως αντιστάθμισμα στη μείωση της αγοραστικής μας δύναμης. Ειδικά για την παιδεία και την υγεία, ό,τι εξοικονομείται θα πρέπει να επανεπενδύεται εξ ολοκλήρου στους ίδιους τομείς.
• Περικοπές πολύ ουσιαστικότερες σε τομείς όπως οι στρατιωτικές δαπάνες, όπου προβλέπεται να εξοικονομηθούν συνολικά 1,5 δισ., περίπου δηλαδή όσα υπολογίζονται να εισπραχθούν και από… τακτοποιήσεις αυθαιρέτων. Αν ισχύουν οι εκτιμήσεις για 700.000 αυθαίρετα, η ρύθμιση ανά αυθαίρετο θα αποφέρει στο Δημόσιο Ταμείο μόλις 2.000 ευρώ, ποσό πολύ χαμηλότερο από τα πρόστιμα που προβλέπονται στη νομοθεσία ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ με την κατεδάφιση.
Δημόσια περιουσία: η Ν.Δ. συγκυβερνά ήδη
Ο στόχος των 50 δισ. από δημόσια περιουσία αποτελεί απτή απόδειξη ότι η Νέα Δημοκρατία (που τον είχε προτείνει στο Ζάππειο1) εν μέρει συγκυβερνά ήδη. Ο συγκεκριμένος στόχος βρίσκεται φυσικά στον αέρα, καθώς τίποτα δεν εγγυάται ούτε καν την εμφάνιση υποψήφιων αγοραστών με αξιοπρεπείς προσφορές. Πάντως εδώ δεν είναι όλες οι ιδιωτικοποιήσεις ίδιες:
• Δίκτυα υποδομών που ελέγχονται σήμερα από δημόσιες επιχειρήσεις θα νοθεύσουν τον ανταγωνισμό, αν δεν διαχωριστούν από την υπόλοιπη εταιρεία.
• Τα περιθώρια βιώσιμης ενεργειακής πολιτικής θα περιοριστούν ασφυκτικά, αν δεν τεθούν από την αρχή σαφείς στόχοι και εργαλεία, που θα οριοθετήσουν και τη συζήτηση για το τι μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί και με τι όρους.
• Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελούν φυσικοί πόροι όπως το νερό, όπου διεθνώς οι περισσότερες εμπειρίες ιδιωτικοποιήσεων έχουν αποτύχει με οδυνηρό τίμημα.
• Από τα δημόσια ακίνητα μπορεί να συζητηθεί η εμπορική αξιοποίηση κτιρίων που δεν εξυπηρετούν πια δημόσιες λειτουργίες. Απόλυτη όμως είναι η «κόκκινη γραμμή» για την οικοδόμηση εκτάσεων απαραίτητων για να καλυφθεί το έλλειμμα πρασίνου των ελληνικών πόλεων, όπως το Ελληνικό, αλλά και για βίαιη αλλαγή χρήσεων σε ευαίσθητες περιοχές, όπως η πρώην Φωνή της Αμερικής στο Δέλτα του Νέστου.
Να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση
Η αυτονόητη επιταγή να μη θυσιαστούν στον βωμό του χρέους ζωτικά συλλογικά αγαθά υπογραμμίζει την ανάγκη να πληρωθεί το χρέος μόνο μέχρι το σημείο που η χώρα μπορεί να το αντέξει χωρίς να υπονομεύσει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά της. Διαφορετικά θα μετακυλήσει στις επόμενες γενιές την κατοχύρωση των δανειστών της.
Κλειδί εδώ, παράλληλα με την ανάγκη για ουσιαστικές αλλαγές στις δομές της Ευρωζώνης, είναι να επενδύσουμε στην ταυτόχρονη διέξοδο από την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση: Δημιουργώντας τις υποδομές για τη συμφιλίωση της οικονομίας με το περιβάλλον, τονώνουμε την οικονομία και περιορίζουμε την ανεργία. Στα ελληνικά δεδομένα, τέτοιοι τομείς προτεραιότητας θα ήταν η βιώσιμη ανασυγκρότηση της υπαίθρου, η απεξάρτηση από το πετρέλαιο και τον λιγνίτη, η αναβάθμιση των συλλογικών αγαθών ως αντιστάθμισμα στη μείωση της αγοραστικής μας δύναμης.
Τέτοιοι προσανατολισμοί βρίσκονται, για την ώρα, στον αντίποδα του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Η δημοσιονομική όμως εξυγίανση μπορεί πια να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία μόνο αν συνοδεύεται τουλάχιστον από στοιχειώδη προοπτική ευημερίας, με τη θεμελίωση ενός Νέου Κοινωνικού Συμβολαίου, που θα στηρίζει την ευημερία κυρίως στα συλλογικά αγαθά, την αλληλεγγύη και την ποιότητα ζωής για όλους.
(*Το άρθρο έχει γραφτεί πριν από την κατάθεση του τελικού κειμένου για το Μεσοπρόθεσμο στη Βουλή)
*(O Γιάννης Παρασκευόπουλος είναι Εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων)

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ

Στο Eυρωκοινοβούλιο φέρνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι το θέμα της ευρωπαϊκής νομιμότητας της αναστολής του «Πόθεν Έσχες» για την αγορά κατοικιών, μέτρο που περιλαμβάνεται στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που κατατέθηκε χθες βράδυ στη Βουλή.
Με το μέτρο αναστέλλονται για τα επόμενα δύο χρόνια οι έλεγχοι για τη νόμιμη προέλευση και φορολόγηση των χρημάτων που διατίθενται για την αγορά διαμερισμάτων και άλλων κατοικιών. Το μέτρο προβάλλεται ότι θα στηρίξει τον κλάδο των κατασκευαστών οικοδομών, που τα προηγούμενα χρόνια είχε υπερθερμανθεί πέρα από κάθε λογικό όριο, συμβάλλοντας σημαντικά στην υποβάθμιση του αστικού και περιαστικού περιβάλλοντος, την άνοδο των τιμών της γης και την τελική κατάρρευση της οικονομίας. Παράλληλα αποτελεί μια ακόμη πράξη συνθηκολόγησης με το μαύρο χρήμα, ιδίως από φοροδιαφυγή και διαφθορά.
Στην ερώτησή του, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων υπενθυμίζει προς την Κομισιόν σειρά ευρωπαϊκών Οδηγιών και διεθνών συμβάσεων για θέματα διαφάνειας και καταπολέμησης του μαύρου χρήματος, ρωτώντας για την ευρωπαϊκή νομιμότητα του συγκεκριμένου μέτρου και το κατά πόσο πρόκειται να το εγκρίνει, ενόψει και του ρόλου της στο Μηχανισμό Στήριξης.
«Η κυβέρνηση του «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», επιβραβεύει απροκάλυπτα τις χειρότερες πρακτικές της ελληνικής κοινωνίας», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Και μόνο η σκέψη να αμνηστευθεί μαύρο χρήμα για να στηριχθεί ένας από τους πιο υπερτροφικούς και καταστροφικούς κλάδους, θα ήταν αδιανόητη σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Εδώ το ΛΑΟΣ υπερηφανεύεται για την πατρότητα της πρότασης, η Νέα Δημοκρατία την έκανε σημαία της στο Ζάππειο 2, το ΠΑΣΟΚ την υιοθέτησε στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, η τρόικα έρχεται να την προσυπογράψει. Θα δέχονταν ποτέ κάτι τέτοιο στις δικές τους χώρες;
Η αυτονόητη απλή λύση στον κατασκευαστικό τομέα, είναι η στροφή του προς εκτεταμένες βιώσιμες παρεμβάσεις στα υπάρχοντα κτίρια, που θα προστατεύσουν τις θέσεις εργασίας και παράλληλα θα δώσουν απτό όφελος στους πολίτες, μειώνοντας π.χ. τους λογαριασμούς για τη θέρμανση και το κλιματιστικό.
Παράλληλα θα πρέπει να διερευνηθούν όλα τα ίχνη του μαύρου χρήματος, από τα Πόθεν Έσχες, τη μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, τα στοιχεία των δηλώσεων για τους ημιυπαίθριους. Η διαφάνεια είναι απαίτηση με απτές πρακτικές συνέπειες, όχι πρόσχημα για να μας επιβάλλονται διαρκώς επιπλέον θυσίες».

«ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΑΔΥΝΑΤΟ…»

Παρέμβαση του Ντ. Κον Μπεντίτ στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου
Τοποθέτηση του Μ. Τρεμόπουλου προς τους Πράσινους ευρωβουλευτές
Παρέμβαση σε υψηλούς τόνους για την κρίση στη χώρα μας έκανε ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ στη σχετική συζήτηση της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε επίπεδο επικεφαλής των πολιτικών ομάδων.
Μιλώντας εκ μέρους των Πράσινων, αναφέρθηκε στις ευθύνες της Κομισιόν και των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, συγκρίνοντας τη σημερινή τους στάση με αυτή της Μ. Θάτσερ στη δεκαετία του '80. Υποστήριξε την πρόταση για ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, που θα βγάλει εκτός Ευρώπης το Δ.Ν.Τ., και ζήτησε εμπλοκή από το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας στα μέτρα για τα εργασιακά στην Ελλάδα, ώστε να υπάρχουν τουλάχιστον στοιχειώδη όρια στις υποδείξεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. «Πρόκειται για ανθρώπους, υπάρχουν θέματα εργασίας, είναι εργαζόμενοι. Και δεν μπορεί μόνο το χρήμα να αποφασίζει», είπε χαρακτηριστικά.
Αναφέρθηκε επίσης στα υψηλά επιτόκια του Μηχανισμού Στήριξης, ζήτησε έρευνα για τις πωλήσεις όπλων από ευρωπαϊκές χώρες προς την Ελλάδα, και έθεσε το θέμα ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών για αφοπλισμό Ελλάδας και Τουρκίας, ευρωπαϊκές εγγυήσεις για τα σύνορα της Ελλάδας και αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τη Βόρεια Κύπρο.
Προηγουμένως είχε συγκληθεί η πολιτική ομάδα των Πράσινων ευρωβουλευτών, όπου συζητήθηκε και το θέμα της ελληνικής κρίσης και συνδιαμορφώθηκαν οι απόψεις που θα παρουσιάζονταν στην ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου. Απευθυνόμενος προς τους Πράσινους συναδέλφους του, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος παρουσίασε τις συνέπειες των μέτρων που απαιτεί από την Ελλάδα το Δ.Ν.Τ, σκιαγράφησε την εναλλακτική λύση που προτείνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη χώρα μας και ζήτησε τη βοήθεια των Γερμανών και Γάλλων Πράσινων για τις παραβιάσεις του Κώδικα Δεοντολογίας της Ε.Ε. για τις Εξαγωγές Όπλων.
«Το έλλειμμα αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, που έχει στιγματιστεί και από τις δηλώσεις των Πράσινων, μας καταδικάζει σε ένα τίμημα πολλαπλάσιο από το απαραίτητο», τόνισε στην παρέμβασή του ο Μιχάλης Τρεμόπουλος.«Οι Έλληνες Πράσινοι θέλουμε να αντικατασταθεί το συντομότερο ο Μηχανισμός Στήριξης από ένα σύστημα ευρωπαϊκών εγγυήσεων για το δανεισμό της χώρας και αναζητούμε με αγωνία τα κεφάλαια που χρειάζονται για τις απαραίτητες επενδύσεις στη στροφή προς τη βιωσιμότητα. Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια κρίση του συστήματος και η Ελλάδα είναι μόνον η αρχή, μια και αδύνατοι κρίκοι υπάρχουν σ' όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Άρα χρειαζόμαστε συνολικές λύσεις».

(ακολουθούν οι τοποθετήσεις του Ντ. Κον Μπεντίτ και του Μ.Τρεμόπουλου)
Τοποθέτηση στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου του Daniel Cohn-Bendit, συν-προέδρου της Ομάδας των Πράσινων.
Κύριε πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι προφανές ότι για 4 μήνες υπεκφεύγαμε, είναι προφανές ότι κάναμε λάθος, είναι προφανές ότι με τις υπεκφυγές βοηθήσαμε τις αγορές και τους κερδοσκόπους. Και αυτοί που είναι έντιμοι στο Συμβούλιο να το ομολογήσουν, φταίμε, εμείς φταίμε. Η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, όπως και να τους λένε, κι ό,τι κι αν κάνουν στη ζωή τους, ήξεραν, όλοι το διάβαζαν στις εφημερίδες, έπρεπε να βοηθήσουμε την Ελλάδα αμέσως. Αυτό είναι το πρώτο που θέλω να πω.
Το δεύτερο. Θα ήθελα να καταλάβουμε κάτι : αυτό που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι σχεδόν αδύνατον. Ζητάω από το Ecofin, από τούς αρχηγούς των κρατών να σκεφτούν ότι οι ίδιοι στις χώρες τους είναι ανίκανοι να κάνουν τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Πόσον καιρό χρειάζεται η Γαλλία για να μεταρρυθμίσει τις συντάξεις; Πόσον καιρό χρειάζεται η Γερμανία; Και τώρα ζητάμε στον Παπανδρέου σε τρεις μήνες, "άλλαξε τα όλα!"
Είστε τελείως τρελοί! Και η απόδειξη είναι αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα. Δεν δίνουμε στην Ελλάδα, στον κ. Παπανδρέου το χρόνο να βρει μια συναίνεση στην χώρα. Δεν υπάρχει ταύτιση του πολίτη με το κράτος στην Ελλάδα εκεί ισχύει ο καθένας για τον εαυτό του. Μπορεί να μη μας αρέσει αυτό, άλλα η ευθύνη είναι κοινή, φταίνε δεκάδες χρόνια πρακτικών διαφθοράς των πολιτικών. Αλλά χρειάζεται να δημιουργηθεί μια συναίνεση, κι αυτό δεν δημιουργείτε με διατάγματα
Και θα δείτε στην Ισπανία η στην Πορτογαλία όταν αρχίσουν τα προβλήματα τι θα γίνει. Ο κύριος Μπαρόζο κάτι ξέρει, έτσι έχασε τις εκλογές. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι χρειάζεται να είμαστε υπεύθυνοι και να μην ζητάμε το αδύνατο. Κάποτε ακούγαμε I want my money back [από την Θάτσερ εννοεί]. Τώρα ακούμε από τις κυβερνήσεις, I want to make money on the back of the Greece. Γιατί έτσι είναι, όταν δανειζόμαστε με 1,5% και δανείζουμε με 5% και 6% αυτό κάνουμε, βγάζουμε λεφτά στη πλάτη της Ελλάδας. Είναι απαράδεκτο!
Κι έπειτα, η Ευρώπη πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες. Ο Γκι Φερχόφσταντ είχε δίκιο όταν μίλησε για ένα Ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο, ένα επενδυτικό ταμείο αλληλεγγύης για ευρωπαϊκό δανεισμό. Κι αν πρέπει ν' αλλάξουμε τις συνθήκες εδώ, συνάδελφοι, εδώ στο κοινοβούλιο μπορούμε να το κάνουμε. Εδώ στο κοινοβούλιο μπορούμε, χωρίς να περιμένουμε το Συμβούλιο, είναι ανίκανοι ν' αποφασίσουν. Ας πάρουμε πρωτοβουλία, να αλλάξουμε τις συνθήκες και ας φτιάξουμε ένα ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο για να αντισταθούμε στους κερδοσκόπους. Μπορούμε να το κάνουμε.
Τώρα θέλω να πω και κάτι άλλο για τη διαχείριση αυτού που συμβαίνει στην Ελλάδα . Ζητάω από την Κομισιόν να εμπλέξει σ΄ αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, την Διεύθυνση Απασχόλησης της Επιτροπής , στην διαχείριση της υπόθεσης, για να μετρήσουμε αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Και να ζητηθεί από το ΔΝΤ να φέρει και το Διεθνές οργανισμό Εργασίας στην διαχείριση της κρίσης. Γιατί πρόκειται για ανθρώπους, υπάρχουν θέματα εργασίας, είναι εργαζόμενοι. Και δεν μπορεί μόνο το χρήμα να αποφασίζει. Η διεύθυνση απασχόλησης της Κομισιόν ή ο διεθνής οργανισμός εργασίας θα ήταν μια διορθωτική δύναμη απέναντι στην τρέλα αυτών που αποφασίζουν με βάση μόνο τα δημοσιονομικά.
Και ένα τελευταίο σημείο. Υπάρχει μια δυνατότητα να βοηθήσουμε τον ελληνικό προϋπολογισμό. Απλή: ας πάρει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια πρωτοβουλία για τον αφοπλισμό στην περιοχή. Μια πολιτική πρωτοβουλία Ελλάδας Τουρκίας για τον αφοπλισμό, για να αποσυρθούν τα τουρκικά στρατεύματα στην βόρεια Κύπρο. Λέω ένα πράγμα. Είμαστε υποκριτές. Τούς τελευταίους μήνες η Γαλλία πούλησε στην Ελλάδα 6 φρεγάτες για δυόμισι δισεκατομμύρια, ελικόπτερα για 400 εκ, και Ραφάλ, προς 100 εκατομμύρια το ένα. Δυστυχώς οι κατάσκοποί μου δεν ήξεραν να μου πουν πόσα ακριβώς, αν θα είναι 20 ή 30 Ραφάλ. Σχεδόν 3 δισεκατομμύρια. Η Γερμανία πούλησε 6 υποβρύχια για τα επόμενα χρόνια προς ένα δις ευρώ. Είμαστε πέρα για πέρα υποκριτές. Τούς δίνουμε χρήματα για ν' αγοράζουν τα όπλα μας
Ζητάω από την Κομισιόν να υποβάλει έκθεση εδώ στο Κοινοβούλιο για τις πωλήσεις ευρωπαϊκών όπλων στην Ελλάδα και την Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Να υπάρξει διαφάνεια τουλάχιστον, να μάθουμε. Αν είμαστε σοβαροί, να εγγυηθούμε στους Έλληνες τα σύνορα τους. Έχουν 100 χιλιάδες στρατό ίσως παραπάνω, και η Γερμανία έχει 200 χιλιάδες. Είναι παρανοϊκό μια χώρα 11 εκατομμυρίων έχει 100 χιλιάδες στρατό. Αυτό να ζητήσουμε από την Ελλάδα. Είναι πιο αποτελεσματικό από το να κόβουμε τούς μισθούς κάποιου που βγάζει 1000 ευρώ. Αυτό ζητάω από την Κομισιόν. Να είμαστε στοιχειωδώς δίκαιοι.

Τοποθέτηση του ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλου στην Ομάδα των Πράσινων στο ΕΚ, με αφορμή τα νέα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης
Έχουμε ήδη συζητήσει το θέμα της κρίσης στην Ελλάδα στην Ομάδα των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο αλλά υπάρχει προφανώς ανάγκη να το κάνουμε και πάλι γιατί ανακοινώθηκαν και νέα μέτρα από την ελληνική κυβέρνηση.
Η απόφαση των ηγετών της ευρωζώνης στις 25 Μαρτίου αναγνώριζε ομόφωνα και ρητά ότι τα μέχρι τότε μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης ήταν επαρκή για τους στόχους του 2010. Η δημιουργία του Μηχανισμού Στήριξης όμως, (αντί για ευρωομόλογα ή παροχή ευρωπαϊκών εγγυήσεων για το δανεισμό της Ελλάδας, όπως έχουμε ζητήσει και εμείς αλλά και το ευρωκοινοβούλιο μετά από πρότασή μας), έστειλε το μήνυμα ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας θα υπήρχαν δανειστές (οι συμμετέχοντες στο Μηχανισμό) με προτεραιότητα απέναντι στους κλασσικούς αγοραστές ομολόγων. Αποτέλεσμα ήταν να γίνει ακόμη δυσκολότερος ο δανεισμός της χώρας στις αγορές και να επισπευστεί η αναγκαστική προσφυγή της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης.
Αντίθετα με τους ηγέτες της ευρωζώνης, που εκτιμούσαν τα μέτρα ως επαρκή, το ΔΝΤ θεωρεί επιβεβλημένη μια βαθιά παρατεταμένη ύφεση, που επιδεινώνει τα δεδομένα του χρέους και απαιτεί ακόμη μεγαλύτερες περικοπές.
Τι περιλαμβάνουν τα νέα μέτρα; Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι χάνουν άλλο ένα 15% του μισθού τους, οι άνεργοι θα είναι πλέον πολύ περισσότεροι, οι τιμές επιβαρύνονται με νέα αύξηση ΦΠΑ (δεύτερη σε ένα δίμηνο, τρίτη σε μια 5ετία), πάνω από το μισό σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας απειλείται με άμεσο κλείσιμο, το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων περικόπτεται κι αυτό.
Από τις περικοπές δεν εξαιρούνται ούτε οι χαμηλοί μισθοί, παρόλο που το ΔΝΤ λέει ότι εξαιρέθηκαν. Κόβεται ακόμα και το επίδομα αλληλεγγύης που δεν έχει δοθεί για το 2010. Στους νέους εργαζόμενους ρίχνουν τον κατώτατο μισθό κατά 25%, παρόλο που οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας προστατεύονται από το Σύνταγμα.
Όσον αφορά την περικοπή του 13ου και 14ου μισθού, θα μπορούσαν τουλάχιστον να εξαιρεθούν οι χαμηλότεροι μισθοί, δηλαδή κάτω από 1000 ευρώ το μήνα. Κι αντί να μειώσουν τους μισθούς, και μάλιστα τους χαμηλούς, θα μπορούσαν να μειώσουν τις εργοδοτικές εισφορές και να αντισταθμίσουν την απώλεια με αυξημένους φόρους στα κέρδη των επιχειρήσεων και να ξαναγυρίσουν οι φορολογικοί συντελεστές στο 35%, όπως ήταν πριν το 2005. Θα μπορούσαν, ακόμα, να ανοίξουν τα πόθεν έσχες των πολιτικών και των στελεχών δημόσιας διοίκησης και να δημευτεί ό,τι προέρχεται από μη δηλωμένα εισοδήματα.
Πρακτικά, το έλλειμμα αλληλεγγύης των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, που έχει στιγματιστεί και από τις δηλώσεις των Πράσινων, μας καταδικάζει σε ένα τίμημα πολλαπλάσιο από το απαραίτητο.
Οι Έλληνες Πράσινοι θέλουμε να αντικατασταθεί το συντομότερο ο Μηχανισμός Στήριξης από ένα σύστημα ευρωπαϊκών εγγυήσεων για το δανεισμό της χώρας και αναζητούμε με αγωνία τα κεφάλαια που χρειάζονται για τις απαραίτητες επενδύσεις στη στροφή προς τη βιωσιμότητα.
Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια κρίση του συστήματος και η Ελλάδα είναι μόνον η αρχή, μια και αδύνατοι κρίκοι υπάρχουν σ' όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Άρα χρειαζόμαστε συνολικές λύσεις. Και το Green New Deal βοηθάει σε αυτό.
Και μερικά ακόμη σχόλια σε θέματα που έχουν τεθεί.
Και λόγω χαρακτήρα αλλά και από πολιτική επιλογή, προτιμώ να είμαι δυσάρεστος αλλά χρήσιμος σε μια συζήτηση, όταν νιώθω την ανάγκη ότι πρέπει να τονίσω κάποια στοιχεία που δεν παίρνονται υπόψη. Προφανώς στην Ελλάδα μιλάμε και για πολιτικές καταπολέμησης διαφθοράς και της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής. Δεν απολογούμαστε όμως στη Μπιλντ, γιατί οι ταξιτζήδες δεν κόβουν αποδείξεις. Γιατί ακριβώς στη Γερμανία τονίζονται στην κοινή γνώμη κάποια αρνητικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων ώστε να περάσουν κάποιες πολιτικές. Προφανώς και για τη διαφθορά χρειάζονται δύο μέρη για να ολοκληρωθεί. Και στην Ελλάδα έχουμε, επιπλέον, δηλώσει πως είμαστε αντίθετοι και στους εξοπλισμούς αλλά και στη διπλωματία των εξοπλισμών, με την οποία οι ελληνικές κυβερνήσεις προσπαθούν να επηρεάσουν μεγάλες χώρες υπέρ των εθνικών μας θεμάτων. Και θυμόμαστε καλά ότι μετά τη στήριξη της Γαλλίας στη στάση της Ελλάδας στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ήρθε ο Σαρκοζί στην Αθήνα για να πουλήσει πυρηνικά εργοστάσια και όπλα.
Όσον αφορά τις πωλήσεις όπλων προς την Ελλάδα, θέλουμε να τεθεί το θέμα από τους Πράσινους στην εσωτερική πολιτική ατζέντα της Γερμανίας και της Γαλλίας. Και η ομάδα μας στο ευρωκοινοβούλιο να ενθαρρύνει τους Γερμανούς και Γάλλους ευρωβουλευτές να το θέσουν στα εθνικά κόμματά τους.
Στείλαμε ήδη μια επιστολή όπου ζητάμε να γίνει σε κάθε χώρα "ανεξάρτητη έρευνα" (μπορεί να είναι εξεταστική επιτροπή στο κοινοβούλιό σας, ακροάσεις σε αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, διερεύνηση από ανεξάρτητη αρχή, ή και δικαστική διερεύνηση, ανάλογα με τη νομοθεσία κάθε χώρας) για τις πωλήσεις όπλων και ιδιαίτερα μετά τις 16 Φεβρουαρίου, ημερομηνία που το ECOFIN μας έθεσε σε επιτήρηση. Μεγάλες πωλήσεις μετά την ημερομηνία αυτή, θεωρείται ότι είναι πέρα από τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας και παραβιάζουν τον Κώδικα Δεοντολογίας.
Είναι ένας πρακτικός τρόπος να βοηθήσετε στις χώρες σας, ώστε να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ένα καλό αποτέλεσμα.
Θα ήθελα, επίσης, να σχολιάσω αυτό που είχε πει η Ρεμπέκα Χαρμς μετά την επίσκεψη της στην Ελλάδα, πως εντυπωσιάστηκε από το ότι οι Έλληνες δεν ταυτίζονται με το κράτος τους. Σίγουρα, έχουμε διαφορετικές κουλτούρες. Αλλά όταν αναρωτιέται ο Κράμερ "εσείς τα κάνετε όλα σωστά;", θα πρέπει να ξέρει πως αυτό το "εσείς" δε μας περιλαμβάνει όλους και κάνουμε έντονη κριτική και στην κοινωνική παθολογία και στις κυβερνητικές πολιτικές.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

Σχετικά με το προσχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό, το οποίο παρουσίασε σήμερα το απόγευμα στο υπουργικό συμβούλιο ο υπουργός Εργασίας, ο εκπρόσωπος των Οικολόγων Πράσινων Γιάννης Παρασκευόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Σε απλά ελληνικά, οι κυβερνητικές εξαγγελίες αποτελούν περιορισμένη «επιλεκτική πτώχευση» του κράτους απέναντι στο μεγαλύτερο μέρος των ασφαλισμένων. Για μας οι ευθύνες, τόσο για τα παλιότερα αποθεματικά που είχαν εξανεμιστεί στο βωμό της άγριας ανάπτυξης, όσο και για τη συνεχιζόμενη αιμορραγία πόρων των Ταμείων, αποτελούν άτυπο δημόσιο χρέους προς την κοινωνία, που δεν επιδέχεται παραγραφή.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε όμως λόγους να ανησυχούμε και για πράγματα που δε φαίνεται να ανησυχούν άλλους: Μας ανησυχεί που την τελευταία δεκαετία το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε πολύ λιγότερο από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μας ανησυχεί που η προσπάθεια είναι να εξαλειφθούν οι συντάξεις για βαρέα και ανθυγιεινά παρά οι ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας.
Ως πρώτο λοιπόν σχόλιο τονίζουμε ότι οι αλλαγές στο ασφαλιστικό θα έπρεπε να ξεκινήσουν με την αναζήτηση τρόπων που θα θωρακίσουν τα Ταμεία απέναντι στην εισφοροδιαφυγή, με παράλληλη ενθάρρυνση και της απασχόλησης»

4 ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ»

Η νέα διοικητική μεταρρύθμιση γίνεται πριν καλά – καλά χωνέψει η ελληνική κοινωνία την προηγούμενη (του «Καποδίστρια») και χωρίς ακόμη να έχουν διευκρινιστεί σημαντικά ζητήματα, όπως τα τελικά όρια των νέων Δήμων, πόσα και ποια τοπικά συμβούλια θα εκλέγονται και με ποιον τρόπο, ποιες θα είναι οι ακριβείς αρμοδιότητες και οι πόροι. Για να μιλήσουμε όμως για μια πραγματικά δημοκρατική αποκέντρωση, υπάρχουν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις:
1) Απλή αναλογική
Αποκέντρωση σημαίνει οι εξουσίες να πάνε από το κέντρο στην περιφέρεια. Δεν είναι αποκέντρωση ένα εκλογικό σύστημα που δίνει τα 3/5 των δημοτικών συμβούλων στον πλειοψηφήσαντα συνδυασμό, οδηγώντας έτσι στην εξαφάνιση μικρότερων συνδυασμών και τοπικών πρωτοβουλιών πολιτών, που θα χρειάζονται πάνω από 10% για να βγάλουν ένα δημοτικό σύμβουλο και πάνω από 100 υποψηφίους για να καταθέσουν καν συνδυασμό στις δημοτικές εκλογές ενός Δήμου! Το εκλογικό σύστημα που προβλέπεται είναι χειρότερο κι από αυτό των εθνικών εκλογών. Στις εθνικές εκλογές εκπροσωπούνται κόμματα με 3%. Είναι στοιχειώδες ζήτημα δημοκρατίας να έχουν τη δυνατότητα να εκπροσωπούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο όλες οι ζωντανές τοπικές δυνάμεις μέσα από την απλή αναλογική, κι όχι να ενταφιαστεί ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την απόλυτη κυριαρχία δυο μονομάχων, μακριά από τους πολίτες και τις διεργασίες της κοινωνίας.
2) Αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων
Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση ακόμη χρωστάει χρήματα στους Δήμους, ενώ αρκετές αρμοδιότητες αποκεντρώθηκαν στο παρελθόν στους Δήμους, χωρίς τους αντίστοιχους πόρους (χρήματα) για να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν. Αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων πρέπει να υπάρξει από το κέντρο προς την Περιφέρεια, το Δήμο, τα τοπικά συμβούλια, τις λαϊκές συνελεύσεις που θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα διαμόρφωσης με συμμετοχικό τρόπο τοπικό προϋπολογισμό (στη γειτονιά, το χωριό, τον οικισμό). Εν τούτοις, το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει, δίπλα στα εκλεγμένα περιφερειακά συμβούλια, 7 διορισμένους περιφερειάρχες με τις υπηρεσίες τους.
3) Εθελοντικές κι όχι υποχρεωτικές συνενώσεις
Κίνητρο των συνενώσεων δεν μπορεί να είναι απλά η εξοικονόμηση χρημάτων αλλά η καλύτερη δυνατή λειτουργία των Δήμων προς όφελος του πολίτη. Στοιχειώδες ζήτημα δημοκρατίας είναι κι οι όποιες μεγάλες αλλαγές να γίνονται μετά από ευρύτατη συζήτηση μεταξύ των πολιτών και των τοπικών φορέων. Γι’ αυτό κι οι όποιες συνενώσεις Δήμων πρέπει να γίνουν μετά από διάλογο και μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών τους οποίους αφορά η συνένωση (π.χ. με τοπικό δημοψήφισμα).
4) Δημοκρατική λειτουργία
Το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει διορισμό των αντιπεριφερειαρχών από τον Περιφερειάρχη, αντί για την εκλογή τους και τον έλεγχό τους από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Ο πλέον δημοκρατικός τρόπος λειτουργίας των Περιφερειών και των Δήμων θα επέβαλε εκλογή με απλή αναλογική των Περιφερειακών και Δημοτικών Συμβουλίων, έτσι ώστε να εκπροσωπούνται όλες οι ζωντανές δυνάμεις και κινήσεις σε κάθε τόπο. Ζήτημα ακυβερνησίας δεν τίθεται, καθώς υπάρχει η εμπειρία από το συνδικαλιστικό κίνημα, όπου επί δεκαετίες εκλέγονται Διοικητικά Συμβούλια Σωματείων και Ομοσπονδιών με απλή αναλογική. Η διοίκηση του Δήμου και της Περιφέρειας και η ανάθεση ευθυνών και αρμοδιοτήτων σε συγκεκριμένα πρόσωπα μπορεί να γίνεται από την πλειοψηφία κάθε Συμβουλίου, στη βάση κοινών προγραμματικών σημείων και συμφωνιών. Αλλά και δικλείδες ασφαλείας μπορούν να υπάρχουν (όπως π.χ. αυτή που υπάρχει σε ορισμένα καταστατικά συνδικαλιστικών σωματείων ή ομοσπονδιών που προβλέπει εκλογή προεδρείου αναλογικά με τη δύναμη κάθε ψηφοδελτίου ή από τον σχετικά πλειοψηφήσαντα συνδυασμό, εάν δεν επιτευχθεί απόλυτη πλειοψηφία μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα).
Για τη δημοκρατική λειτουργία ενός Δήμου και μιας Περιφέρειας είναι αναγκαία ακόμη η καθιέρωση νέων θεσμών όπως τα τοπικά δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών, οι λαϊκές συνελεύσεις και ο συμμετοχικός προϋπολογισμός.