Η νέα διοικητική μεταρρύθμιση γίνεται πριν καλά – καλά χωνέψει η ελληνική κοινωνία την προηγούμενη (του «Καποδίστρια») και χωρίς ακόμη να έχουν διευκρινιστεί σημαντικά ζητήματα, όπως τα τελικά όρια των νέων Δήμων, πόσα και ποια τοπικά συμβούλια θα εκλέγονται και με ποιον τρόπο, ποιες θα είναι οι ακριβείς αρμοδιότητες και οι πόροι. Για να μιλήσουμε όμως για μια πραγματικά δημοκρατική αποκέντρωση, υπάρχουν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις:
1) Απλή αναλογική
Αποκέντρωση σημαίνει οι εξουσίες να πάνε από το κέντρο στην περιφέρεια. Δεν είναι αποκέντρωση ένα εκλογικό σύστημα που δίνει τα 3/5 των δημοτικών συμβούλων στον πλειοψηφήσαντα συνδυασμό, οδηγώντας έτσι στην εξαφάνιση μικρότερων συνδυασμών και τοπικών πρωτοβουλιών πολιτών, που θα χρειάζονται πάνω από 10% για να βγάλουν ένα δημοτικό σύμβουλο και πάνω από 100 υποψηφίους για να καταθέσουν καν συνδυασμό στις δημοτικές εκλογές ενός Δήμου! Το εκλογικό σύστημα που προβλέπεται είναι χειρότερο κι από αυτό των εθνικών εκλογών. Στις εθνικές εκλογές εκπροσωπούνται κόμματα με 3%. Είναι στοιχειώδες ζήτημα δημοκρατίας να έχουν τη δυνατότητα να εκπροσωπούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο όλες οι ζωντανές τοπικές δυνάμεις μέσα από την απλή αναλογική, κι όχι να ενταφιαστεί ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την απόλυτη κυριαρχία δυο μονομάχων, μακριά από τους πολίτες και τις διεργασίες της κοινωνίας.
2) Αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων
Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση ακόμη χρωστάει χρήματα στους Δήμους, ενώ αρκετές αρμοδιότητες αποκεντρώθηκαν στο παρελθόν στους Δήμους, χωρίς τους αντίστοιχους πόρους (χρήματα) για να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν. Αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων πρέπει να υπάρξει από το κέντρο προς την Περιφέρεια, το Δήμο, τα τοπικά συμβούλια, τις λαϊκές συνελεύσεις που θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα διαμόρφωσης με συμμετοχικό τρόπο τοπικό προϋπολογισμό (στη γειτονιά, το χωριό, τον οικισμό). Εν τούτοις, το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει, δίπλα στα εκλεγμένα περιφερειακά συμβούλια, 7 διορισμένους περιφερειάρχες με τις υπηρεσίες τους.
3) Εθελοντικές κι όχι υποχρεωτικές συνενώσεις
Κίνητρο των συνενώσεων δεν μπορεί να είναι απλά η εξοικονόμηση χρημάτων αλλά η καλύτερη δυνατή λειτουργία των Δήμων προς όφελος του πολίτη. Στοιχειώδες ζήτημα δημοκρατίας είναι κι οι όποιες μεγάλες αλλαγές να γίνονται μετά από ευρύτατη συζήτηση μεταξύ των πολιτών και των τοπικών φορέων. Γι’ αυτό κι οι όποιες συνενώσεις Δήμων πρέπει να γίνουν μετά από διάλογο και μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των πολιτών τους οποίους αφορά η συνένωση (π.χ. με τοπικό δημοψήφισμα).
4) Δημοκρατική λειτουργία
Το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει διορισμό των αντιπεριφερειαρχών από τον Περιφερειάρχη, αντί για την εκλογή τους και τον έλεγχό τους από το Περιφερειακό Συμβούλιο. Ο πλέον δημοκρατικός τρόπος λειτουργίας των Περιφερειών και των Δήμων θα επέβαλε εκλογή με απλή αναλογική των Περιφερειακών και Δημοτικών Συμβουλίων, έτσι ώστε να εκπροσωπούνται όλες οι ζωντανές δυνάμεις και κινήσεις σε κάθε τόπο. Ζήτημα ακυβερνησίας δεν τίθεται, καθώς υπάρχει η εμπειρία από το συνδικαλιστικό κίνημα, όπου επί δεκαετίες εκλέγονται Διοικητικά Συμβούλια Σωματείων και Ομοσπονδιών με απλή αναλογική. Η διοίκηση του Δήμου και της Περιφέρειας και η ανάθεση ευθυνών και αρμοδιοτήτων σε συγκεκριμένα πρόσωπα μπορεί να γίνεται από την πλειοψηφία κάθε Συμβουλίου, στη βάση κοινών προγραμματικών σημείων και συμφωνιών. Αλλά και δικλείδες ασφαλείας μπορούν να υπάρχουν (όπως π.χ. αυτή που υπάρχει σε ορισμένα καταστατικά συνδικαλιστικών σωματείων ή ομοσπονδιών που προβλέπει εκλογή προεδρείου αναλογικά με τη δύναμη κάθε ψηφοδελτίου ή από τον σχετικά πλειοψηφήσαντα συνδυασμό, εάν δεν επιτευχθεί απόλυτη πλειοψηφία μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα).
Για τη δημοκρατική λειτουργία ενός Δήμου και μιας Περιφέρειας είναι αναγκαία ακόμη η καθιέρωση νέων θεσμών όπως τα τοπικά δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία πολιτών, οι λαϊκές συνελεύσεις και ο συμμετοχικός προϋπολογισμός.
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Να μη γίνει θυσία στον αγωγό λυμάτων η παραλία θαλάσσιας χελώνας στο Ρέθυμνο
Απειλείται ο 3ος σε σημασία βιότοπος αναπαραγωγής στην Ευρώπη
Ερώτηση των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο
Την απειλή για τον τρίτο σε σημασία πανευρωπαϊκά βιότοπο αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στην παραλία Ρεθύμνου από την παράτυπη κατασκευή αγωγού λυμάτων προς τις εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού της πόλης φέρνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο με ερώτησή τους
Σύμφωνα με καταγγελίες των οργανώσεων ΑΡΧΕΛΩΝ και Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα στην εγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, η κατασκευή του αγωγού γίνεται πάνω στην παραλία και όχι κατά μήκος του υπάρχοντος δρόμου, με αποτέλεσμα σοβαρή και μη αντιστρεπτή αλλοίωση του βιοτόπου της θαλάσσιας χελώνας και ζημία των τοπικών οικονομικών δραστηριοτήτων.
«Η προστασία του τόσο σημαντικού αυτού βιότοπου δεν έρχεται σε αντιπαράθεση ούτε με τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού ούτε με τις υπεύθυνες τουριστικές επιχειρήσεις» δήλωσε ο ευρωβουλευτής Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Το πρόβλημα εμφανίζεται από τη στιγμή που με μια κοντόφθαλμη λογική εύκολου κέρδους κάποιοι επιλέγουν να περάσουν τον αγωγό λυμάτων όχι από τον υφιστάμενο δρόμο όπως προβλέπει η εγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αλλά από την ίδια την παραλία».
Για περισσότερες πληροφορίες:
Μιχάλης Τρεμόπουλος 6982 689868
Τάσος Κρομμύδας 6945 940916
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης
Θέμα: Υποβάθμιση βιότοπου θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στην παραλία Ρεθύμνου
Το τμήμα της παραλίας από τη Σκαλέτα μέχρι την πόλη του Ρεθύμνου είναι ο τρίτος σε σημασία βιότοπος αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ευρωπαϊκό έδαφος (μέσος όρος ετησίου αριθμού φωλιών: 387), και ως εκ τούτου(1) έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό δίκτυο NATURA 2000 (κωδικός GR4330004). Ταυτόχρονα η περιοχή διαθέτει πολλές ανθούσες τουριστικές επιχειρήσεις, με τις οποίες περιβαλλοντικές ΜΚΟ συνεργάζονται στενά κάθε καλοκαίρι ώστε χελώνες και επισκέπτες των ακτών να συμβιώνουν και να μοιράζονται την ίδια παραλία.
Για την ανάγκη μεταφοράς λυμάτων στις εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού Ρεθύμνου, σχεδιάστηκε και εγκρίθηκε από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές η κατασκευή αγωγού 20 χλμ. και 11 αντλιοστάσια από μπετόν κατά μήκος του δρόμου που βρίσκεται πάνω από τη συγκεκριμένη παραλία. Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατες καταγγελίες(2), σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα στην εγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, η κατασκευή του γίνεται τελικά πάνω στην παραλία και όχι κατά μήκος του υπάρχοντος δρόμου, με αποτέλεσμα σοβαρή και μη αντιστρεπτή αλλοίωση του βιοτόπου της θαλάσσιας χελώνας και ζημία των τοπικών οικονομικών δραστηριοτήτων.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Θεωρεί συμβατή με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και ιδιαίτερα με την οδηγία για τους οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ) την αλλαγή στην εφαρμογή του εγκεκριμένου έργου και την κατασκευή του εντός προστατευόμενης ζώνης;
2. Τι μέτρα προτίθεται να πάρει για να προλάβει τυχόν μη αντιστρεπτές αλλοιώσεις στο συγκεκριμένο βιότοπο της θαλάσσιας χελώνας;
(1) Μετά και την επιτυχή διεξαγωγή κοινοτικού προγράμματος LIFE-Nature που χρηματοδοτήθηκε κατά 75% από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (LIFE95/GR/A22/GR/01115/KRI)
(2) Δελτίο Τύπου των οργανώσεων ΑΡΧΕΛΩΝ και Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης:
Ερώτηση των Οικολόγων Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο
Την απειλή για τον τρίτο σε σημασία πανευρωπαϊκά βιότοπο αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στην παραλία Ρεθύμνου από την παράτυπη κατασκευή αγωγού λυμάτων προς τις εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού της πόλης φέρνουν οι Οικολόγοι Πράσινοι στο Ευρωκοινοβούλιο με ερώτησή τους
Σύμφωνα με καταγγελίες των οργανώσεων ΑΡΧΕΛΩΝ και Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα στην εγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, η κατασκευή του αγωγού γίνεται πάνω στην παραλία και όχι κατά μήκος του υπάρχοντος δρόμου, με αποτέλεσμα σοβαρή και μη αντιστρεπτή αλλοίωση του βιοτόπου της θαλάσσιας χελώνας και ζημία των τοπικών οικονομικών δραστηριοτήτων.
«Η προστασία του τόσο σημαντικού αυτού βιότοπου δεν έρχεται σε αντιπαράθεση ούτε με τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού ούτε με τις υπεύθυνες τουριστικές επιχειρήσεις» δήλωσε ο ευρωβουλευτής Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Το πρόβλημα εμφανίζεται από τη στιγμή που με μια κοντόφθαλμη λογική εύκολου κέρδους κάποιοι επιλέγουν να περάσουν τον αγωγό λυμάτων όχι από τον υφιστάμενο δρόμο όπως προβλέπει η εγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αλλά από την ίδια την παραλία».
Για περισσότερες πληροφορίες:
Μιχάλης Τρεμόπουλος 6982 689868
Τάσος Κρομμύδας 6945 940916
Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης
Θέμα: Υποβάθμιση βιότοπου θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στην παραλία Ρεθύμνου
Το τμήμα της παραλίας από τη Σκαλέτα μέχρι την πόλη του Ρεθύμνου είναι ο τρίτος σε σημασία βιότοπος αναπαραγωγής της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε ευρωπαϊκό έδαφος (μέσος όρος ετησίου αριθμού φωλιών: 387), και ως εκ τούτου(1) έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό δίκτυο NATURA 2000 (κωδικός GR4330004). Ταυτόχρονα η περιοχή διαθέτει πολλές ανθούσες τουριστικές επιχειρήσεις, με τις οποίες περιβαλλοντικές ΜΚΟ συνεργάζονται στενά κάθε καλοκαίρι ώστε χελώνες και επισκέπτες των ακτών να συμβιώνουν και να μοιράζονται την ίδια παραλία.
Για την ανάγκη μεταφοράς λυμάτων στις εγκαταστάσεις του βιολογικού καθαρισμού Ρεθύμνου, σχεδιάστηκε και εγκρίθηκε από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές η κατασκευή αγωγού 20 χλμ. και 11 αντλιοστάσια από μπετόν κατά μήκος του δρόμου που βρίσκεται πάνω από τη συγκεκριμένη παραλία. Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατες καταγγελίες(2), σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα στην εγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, η κατασκευή του γίνεται τελικά πάνω στην παραλία και όχι κατά μήκος του υπάρχοντος δρόμου, με αποτέλεσμα σοβαρή και μη αντιστρεπτή αλλοίωση του βιοτόπου της θαλάσσιας χελώνας και ζημία των τοπικών οικονομικών δραστηριοτήτων.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1. Θεωρεί συμβατή με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και ιδιαίτερα με την οδηγία για τους οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ) την αλλαγή στην εφαρμογή του εγκεκριμένου έργου και την κατασκευή του εντός προστατευόμενης ζώνης;
2. Τι μέτρα προτίθεται να πάρει για να προλάβει τυχόν μη αντιστρεπτές αλλοιώσεις στο συγκεκριμένο βιότοπο της θαλάσσιας χελώνας;
(1) Μετά και την επιτυχή διεξαγωγή κοινοτικού προγράμματος LIFE-Nature που χρηματοδοτήθηκε κατά 75% από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (LIFE95/GR/A22/GR/01115/KRI)
(2) Δελτίο Τύπου των οργανώσεων ΑΡΧΕΛΩΝ και Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης:
Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010
Για τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης
Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού για την οικονομία είχαν ένα και μόνο στόχο: να πειστούν οι διεθνείς αγορές να μειώσουν το σημερινό υπέρογκο κόστος δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε τη σημασία και τον επείγοντα χαρακτήρα του στόχου αυτού, οι Οικολόγοι Πράσινοι επισημαίνουμε ότι το πρόβλημα ΔΕΝ είναι μόνο δημοσιονομικό: πρόκειται για την ολοκληρωτική κατάρρευση του μοντέλου της τελευταίας 15ετίας, που ήθελε την ελληνική οικονομία να στηρίζεται στην αέναη διόγκωση της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Τα τωρινά μέτρα λιτότητας επιταχύνουν την κατάρρευση μιας οικονομίας με ημερομηνία λήξης, και θα οδηγήσουν σύντομα σε εκτεταμένα προβλήματα ανεργίας, κοινωνικής συνοχής και νέας δημοσιονομικής κρίσης, αν δε χαραχθεί επειγόντως μια άλλη πορεία της οικονομίας και δεν καταρτιστεί παράλληλα ένα ισχυρό σχέδιο κοινωνικής προστασίας.
Για τα θέματα αυτά, όμως, ο πρωθυπουργός δεν είχε δυστυχώς τίποτα να παρουσιάσει.
• Οι φορολογικές εξαγγελίες αφορούν κυρίως αυτονόητες ανάγκες, όπως το «κλείσιμο των παραθύρων της φοροαποφυγής». Τα ανώτερα εισοδήματα προστατεύονται από την υψηλή φορολόγηση χάρη στη διατήρηση των ελαφρύνσεων Αλογοσκούφη, ενώ η κυβέρνηση αδυνατεί να δει τη φορολογία ως εργαλείο για ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση δραστηριοτήτων ανάλογα με τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και την κοινωνία.
• Η αυξημένη φορολογία στα καύσιμα έρχεται χωρίς αντίστοιχες εξαγγελίες για αναβάθμιση της δημόσιας συγκοινωνίας ή προγράμματα μονώσεων στα κτήρια. Η αυξημένη φορολογία στα καύσιμα είναι για μας αποδεκτή, μόνο ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής για προώθηση εναλλακτικών λύσεων.
• Οι περικοπές στο ασφαλιστικό παραγνωρίζουν ότι τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, που παροχετεύθηκαν στην άγρια ανάπτυξη της περιόδου πριν τα ευρωπαϊκά ταμεία, αποτελούν άτυπο δημόσιο χρέος προς την κοινωνία που δε μπορεί να παραγράφεται για χάρη των υπόλοιπων δανειστών του κράτους.
Πέρα από την απόδοση πολιτικών ευθυνών σε όσους οδήγησαν τη χώρα μας στη χειρότερη μεταπολεμική κρίση της, είναι επείγον να ανοίξει ένας ευρύτερος διάλογος για ταυτόχρονη έξοδο από τη δημοσιονομική, οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική κρίση:
• Με ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και προώθηση διεθνών πρωτοβουλιών για ένα Πράσινο New Deal. Οι σημερινοί κανόνες οδηγούν στην τυφλή στήριξη ενός «ισχυρού ευρώ» που στερεί από την Ευρώπη εκατομμύρια θέσεις εργασίας.
• Με επείγουσα τόνωση της πραγματικής οικονομίας, ιδιαίτερα σε τομείς κρίσιμους για μια πράσινη στροφή: ως πρώτο βήμα οι εναπομένουσες κρατικές τράπεζες θα μπορούσαν να αντλήσουν κεφάλαια από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Ρευστότητας για να χρηματοδοτήσουν με συμβολικά επιτόκια επενδύσεις νοικοκυριών για ηλιακές στέγες ή μονώσεις κτιρίων.
• Με διερεύνηση της έκδοσης «λαϊκών ομολόγων» για απλούς αποταμιευτές με επιτόκια υψηλότερα από αυτά των τραπεζικών καταθέσεων, χαμηλότερα όμως από εκείνα των διεθνών αγορών.
• Με συνολικότερη φορολογική μεταρρύθμιση, προσανατολισμένη στη στήριξη της πραγματικής οικονομίας και τη μείωση της ανεργίας, αλλά και την ενθάρρυνση μιας οικονομίας συμφιλιωμένης με την προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνική συνοχή
Χωρίς να παραγνωρίζουμε τη σημασία και τον επείγοντα χαρακτήρα του στόχου αυτού, οι Οικολόγοι Πράσινοι επισημαίνουμε ότι το πρόβλημα ΔΕΝ είναι μόνο δημοσιονομικό: πρόκειται για την ολοκληρωτική κατάρρευση του μοντέλου της τελευταίας 15ετίας, που ήθελε την ελληνική οικονομία να στηρίζεται στην αέναη διόγκωση της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Τα τωρινά μέτρα λιτότητας επιταχύνουν την κατάρρευση μιας οικονομίας με ημερομηνία λήξης, και θα οδηγήσουν σύντομα σε εκτεταμένα προβλήματα ανεργίας, κοινωνικής συνοχής και νέας δημοσιονομικής κρίσης, αν δε χαραχθεί επειγόντως μια άλλη πορεία της οικονομίας και δεν καταρτιστεί παράλληλα ένα ισχυρό σχέδιο κοινωνικής προστασίας.
Για τα θέματα αυτά, όμως, ο πρωθυπουργός δεν είχε δυστυχώς τίποτα να παρουσιάσει.
• Οι φορολογικές εξαγγελίες αφορούν κυρίως αυτονόητες ανάγκες, όπως το «κλείσιμο των παραθύρων της φοροαποφυγής». Τα ανώτερα εισοδήματα προστατεύονται από την υψηλή φορολόγηση χάρη στη διατήρηση των ελαφρύνσεων Αλογοσκούφη, ενώ η κυβέρνηση αδυνατεί να δει τη φορολογία ως εργαλείο για ενθάρρυνση ή αποθάρρυνση δραστηριοτήτων ανάλογα με τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και την κοινωνία.
• Η αυξημένη φορολογία στα καύσιμα έρχεται χωρίς αντίστοιχες εξαγγελίες για αναβάθμιση της δημόσιας συγκοινωνίας ή προγράμματα μονώσεων στα κτήρια. Η αυξημένη φορολογία στα καύσιμα είναι για μας αποδεκτή, μόνο ως μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής για προώθηση εναλλακτικών λύσεων.
• Οι περικοπές στο ασφαλιστικό παραγνωρίζουν ότι τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, που παροχετεύθηκαν στην άγρια ανάπτυξη της περιόδου πριν τα ευρωπαϊκά ταμεία, αποτελούν άτυπο δημόσιο χρέος προς την κοινωνία που δε μπορεί να παραγράφεται για χάρη των υπόλοιπων δανειστών του κράτους.
Πέρα από την απόδοση πολιτικών ευθυνών σε όσους οδήγησαν τη χώρα μας στη χειρότερη μεταπολεμική κρίση της, είναι επείγον να ανοίξει ένας ευρύτερος διάλογος για ταυτόχρονη έξοδο από τη δημοσιονομική, οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική κρίση:
• Με ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και προώθηση διεθνών πρωτοβουλιών για ένα Πράσινο New Deal. Οι σημερινοί κανόνες οδηγούν στην τυφλή στήριξη ενός «ισχυρού ευρώ» που στερεί από την Ευρώπη εκατομμύρια θέσεις εργασίας.
• Με επείγουσα τόνωση της πραγματικής οικονομίας, ιδιαίτερα σε τομείς κρίσιμους για μια πράσινη στροφή: ως πρώτο βήμα οι εναπομένουσες κρατικές τράπεζες θα μπορούσαν να αντλήσουν κεφάλαια από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Ρευστότητας για να χρηματοδοτήσουν με συμβολικά επιτόκια επενδύσεις νοικοκυριών για ηλιακές στέγες ή μονώσεις κτιρίων.
• Με διερεύνηση της έκδοσης «λαϊκών ομολόγων» για απλούς αποταμιευτές με επιτόκια υψηλότερα από αυτά των τραπεζικών καταθέσεων, χαμηλότερα όμως από εκείνα των διεθνών αγορών.
• Με συνολικότερη φορολογική μεταρρύθμιση, προσανατολισμένη στη στήριξη της πραγματικής οικονομίας και τη μείωση της ανεργίας, αλλά και την ενθάρρυνση μιας οικονομίας συμφιλιωμένης με την προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνική συνοχή
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
